Wijvenweek

#wijvenweek Dromen.

We zijn nog gisteren hé en ik ben nog niet te laat, willen we dat afspreken? Goed. Dromen dus. Een wilde dromer ben ik niet, daarvoor ben ik iets te nuchter geworden. Of altijd al geweest, ik weet dat niet goed, al vermoed ik dat bepaalde life events (checkt mij gewichtig doen) daar wel iets mee te maken hebben.

Ik zal er anders nog een kleine en licht ridicule ontboezeming tegenaan gooien. Nadat ik als kind Free Willy (jawel, lach maar) had mogen aanschouwen in de bioscoop, heb ik beslist daar met onmiddellijke ingang mijn lievelingsbeest voor eeuwig van te maken. Ik knipte er prentjes van uit, verzamelde weetjes en hing mijn slaapkamer vol met posters van zo groot mogelijke zeezoogdieren. En daarmede had ik ook direct mijn toekomstige carrière ontdekt: ik moest die beesten natuurlijk trainen in zo’n park! Want ik was dan wel tegen hun gevangenschap en al, maar als ik hun persoonlijke verzorger zou worden dan zouden ze toch vast wel een beetje gelukkiger zijn. Aja.

Nu moet u weten dat ik nogal een serieus kind was. In mijn oude bureautje liggen dan ook nog altijd formulieren van het Seaworldpark met alle uitleg over hoe je trainer kan worden. Die stuurden ze me op nadat ik daarom had gevraagd, met een echte brief naar het echte Amerika. Het was een lichte teleurstelling dat ge daarvoor een echte marinebioloog moest worden en een paar jaren naar de unief moest gaan, ik borg het plan dan ook maar op. Want zo avontuurlijk ben ik natuurlijk helegans niet, tenzij in mijn dromen. Ooit flakkerde het nog eens op en heb ik een dag als vrijwilliger zeehondjesuitwerpselen staan scheppen in de Zoo, maar ook dat is een stille dood gestorven. Het was toch dat niet.

Mijn huidige ultieme droom is dat ik gewoon mama zou kunnen wezen van enkele kindertjes ergens in een gezellig huisje in een rustig Zuiders dorp. Toscane, Zuid Frankrijk, Spanje… Ik ben zo kieskeurig niet, dat is al gelijk. Ik droom daar graag een tuin bij waarin ik mijn eigen groenseltjes kweek Jamie Oliver style. Terwijl het nageslacht op school zit, ploeter ik wat in den hof, ga ik naar de markt, bak ik een brood en maak ik wat kleren (oh! eigenlijk wil ze gewoon zo’n hip bakfietswijf zijn!). En hang ik wat in de zetel en op het internet, we moeten nu qua alternatievigheid ook weer niet overdrijven.

Centraal thema in die droom is natuurlijk rust, en laat dat dan misschien gewoon datgene zijn waar ik echt van droom en naar streef. Rust, contentement, en wat minder last met mezelf. Meer moet dat niet zijn.

Reacties uitgeschakeld voor #wijvenweek Dromen.