overpeinzingen

Lieve zag eens peertjes hangen

Ten tijde van De Slimste Mens (vorige week dus), kon ik zo af en toe wel eens flink lachen met bepaalde juryleden. Er is heel wat discussie over wie al dan niet grappig was, maar daar bestaan vast en zeker voldoende flauwe Facebook pagina’s voor. Ik heb vooral een flinke boon voor Sien Eggers en Frank Focketeyn, maar die boon heb ik al langer dan vandaag. Ik vond Frank al geweldig – ooit, lang geleden – in Vaneigens en Sien onovertroffen in Het Programma van Wim Helsen. Om van Frank en Wim Opbrouck met hun Thermos voor Wendy in In De Gloria nog maar te zwijgen. En Het Eiland, tja, laat ons zeggen dat ik die afleveringen bijna van buiten ken. Zalige TV en altijd een opkikker.

Maar waar ik vooral moest aan denken: als die mensen een grapje vertellen, hoe ingestudeerd zou dat zijn? Of hoe spontaan? ’t Zit namelijk zo: ikzelf kan dus ab-so-luut geen grapjes onthouden. Nooit gekund, ook al probeer ik dat. Ik ben dan ook de belichaming van het cliché van de vrouw op dat vlak. Het lukt gewoon niet. Ik ken welgeteld 1 grapje. En ter mijner verdediging: dat onthoud ik dan ook al meer dan 20 jaar. Serieus: dat wel. Ik vond het zò vreselijk grappig dat het gewoon is blijven plakken nadat mijn buurmeisje het me vertelde. Hou u wel vast, want u gaat mij uitlachen. Misschien wel heel hard.

Wat hangt aan een boom en zegt: “Ik ben een appeltje?”

*wait for it*

Een debiel peertje!

Man, had ik toen geweten dat de afkortingen lol en rofl zo’n succes zouden worden, ik had ze kunnen uitvinden. Gràppig dat ik dat vond. Ik was natuurlijk nog maar een jaar of 7, en zag dat arme domme peertje zo hangen. En maar zeggen dat het een appeltje was, moeha! En tot de dag van vandaag is dit werkelijk het enige grapje dat ik kan bedenken. Het is een beetje zielig, maar het zij zo. En maak u geen zorgen, ik vertel het eigenlijk nooit, in de openbaarheid.

Maar hoe zit dat met u, beste dame of heer? Bent u de leutige nonkel of tante op familiefeesten? Of moet u het ook met een trieste mopjesvoorraad stellen?

9 reacties

  • Tamara

    Zo flauw en onnozel dat het (bijna) grappig wordt :p

    Ik ben ook een typische vrouw: ik onthou géén moppen, ook al probeer ik.
    En ook ik ken er eentje die ik, toen ik ze voor de eerste keer hoorde, ongelofelijk grappig vond, maar ondertussen al wat minder 🙂

    Ze gaat zo:
    Een brunette en een blondje wandelen door het bos. Zegt de brunette: “Kijk daar, een dood vogeltje”. Het blondje kijkt omhoog en vraagt: “Waar waar?”.

    Moehahaha 🙂

  • moetie1

    LOL,ik probeer altijd ne mop te vertellen,maar da mislukt altijd,en niemand begrijpt em dan.
    zodus,van mij moet ge geen mopjes verwachten.
    En ik vind Sien Eggers ook de beste van de slimste mens!
    zalige en grappige vrouw,meer van dit soort mensen op tv,graag!!

  • Sealion

    Als kind vond ik deze hilarisch:

    ‘Wat hangt aan de muur en zingt een liedje?’

    (hierna volgde normaal gezien een betekinsvolle stilte, maar meestal had ik toen al lang de slappe lach)

    ‘Kader Abraham!’

    WAHAHAHA!

  • moeferkoe

    Ik beken: ik ben een echte flauwe plezante. Mijn lollekes zijn o zo slecht, maar ik kan het niet laten.
    Ik heb 3 jaar moeten oefenen om in 1 keer deze mop te vertellen:
    Komt er een skelet in een café. Loopt naar de bar en zegt tegen de cafébaas:” en voor mij een pint en een dweil!” Kijk, ik zit hier weeral te lachen 😀

  • Lieve

    Awel maar kijk. Als ik jullie mopjes lees, dan denk ik: Ahja, datte! Whahaha! Maar volgende week ben ik ze weer vergeten. Toch echt zéér komisch, want verder heb ik een toch wel redelijk straf geheugen. Ze zouden daar beter eens wetenschappelijk onderzoek naar doen, waarom vrouwen dat zo moeilijk onthouden.

  • Lieve

    Goh man, wie is daar nooit ingetrapt.

    Da’s gelijk: “Hoelang is ne Chinees”
    “Euhm, ‘k weet niet?”
    “Hoelang is ne Chinees.”
    “Maar ja, ‘k weet niet?”
    “Hoelang is … ”

    😀

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *