overpeinzingen,  zever, gezever

Ontboezemingen

Elk mens heeft wel iets waarover hij of zij zich schaamt, daarover zal u het met mij eens zijn. Ach, volgens mij hebben we elk eerder zelfs een waslijst van dingen waarvan we verkiezen dat ze het daglicht niet te zien krijgen. Ik ga er eentje met u delen. In de hoop dat u er ook eentje met mij deelt, welteverstaan.

Mijn moeder, die al enig ziektegedoe heeft doorstaan, heeft een tijdje regelmatig verplichte zetelrust moeten nemen. En ook nu doet haar dat nog deugd, want dat ziektegedoe blijkt helaas hardnekkiger dan gedacht. Zo kwam het dat ze ’s middags na het eten wat rustig in de zetel aan het zappen sloeg. En op Vitaya belandde. Vitaya, de zender der huisvrouwen met een overvloed aan kookprogramma’s, vrouwenseries en herhalingen van alles op alle mogelijke uren. Echt my kind of thing, maar daar kom ik nog toe.

Op Vitaya raakte ze verslingerd aan een Duitse soap. Ja, een Duitse soap. U mag inmiddels al even kuchen. De soap in kwestie heette bovendien “Sturm der Liebe”, Storm of Love. Verslik u niet in uw hoest ondertussen. Mijn moeder vond het geweldig. Ik kreeg regelmatig een heel verslag over wat er gebeurd was, ook al kende ik het niet en zei me dat dus ongeveer zoveel als een verslag over de dagbesteding van koningin Fabiola. Maar geen erg, ik kan goed luisteren. Het was op de duur zelfs zo erg dat, wanneer ze bijvoorbeeld op een familiefeestje was, ze snel even naar huis liep om de recorder in te stellen. Om het zeker en vooral niet te missen. “Daar is ze nu zot van ze”, zei mijn vader dan. En ik gniffelde eens.

Tot er die tijd was dat ik me niet zo goed voelde, en ook overdag doorheen TV-zenders zapte. Ik hoorde plots wat Duits gebrabbel en dacht: “ha, is dat dat Sturm-gedoe? Even checken.” Lieve lezers, het spijt mij u te moeten melden dat het niet meer is over gegaan. Het was onnozel, ongeloofwaardig, bij momenten compleet bij het haar getrokken en soms heel erg slecht geacteerd. En ik bleef kijken. Net als mijn moeder. En haar vriendin Magda. En geloof me, ons Magda is de max, maar een icoon van goede smaak, dat weet ik nog zo niet. Klein detail is ook dat mijn moeder en Magda meer dan 60 jaar zijn en deze zomer samen in pensioen zijn gegaan, en dus gerust van die namiddag-tv mogen proeven. Ik ben 27 en redelijk hip dacht ik, tot de dag dat ik naar Sturm der Liebe begon te kijken. Hip moogt ge uzelf dan echt niet meer noemen volgens mij.

Eerst ging het over Laura en Alexander, ware geliefden sinds zij letterlijk in zijn armen was gevallen. Maar ja, toen bleek dat ze broer en zus waren mochten ze vaneigens geen geliefden meer zijn, aja, dus kregen ze elk een ander lief. Die van Alexander deed alsof ze blind was omdat hij met haar zou trouwen, maar vertrok dan na het huwelijk met een ander. Laura werd zwanger van haar lief, maar die bleek onvruchtbaar, dus was het van Alexander want daar had ze nog even mee geslapen, en toen werd ze ontvoerd en opgesloten door Helen die psychotisch geworden was en dacht dat het kind in de buik van haarzelve was. Inmiddels was gebleken dat Laura en Alexander géén broer en zus waren, want hun ouders waren natuurlijk ook geen heilige bonen, dus hij kon zijn zwangere deerne nog net redden uit de brand die was uitgebroken daar waar ze opgesloten zat. Kort samenvattingske. Nu gaat het over Alexander zijn broer Robert (op z’n Duits: Roooobert) en Myriam, die niet kon lopen en in een rolstoel zat, maar dat had psychische redenen, die ze overwon, dus nu kan ze lopen. Ook zij zijn ware geliefden (dat had u niet zien komen) maar Myriam is nu wel getrouwd met Felix want boze stiefmoeder Barbara – die ene Lars gedood heeft met een vergiftige praline – steekt stokken voor die ware liefde. Kijk de arme drommel doodgaan door zijn praline.

Barbara wil ook Werner weer voor zich winnen, de pa van Roooobert, die eigenlijk getrouwd was met Charlotte, maar die is neergestort met een vliegtuig in Afrika. Maar Roooobert is eens naar Afrika gevlogen en heeft zijn ma terug gevonden in een stam vol negertjes, waardoor zij haar geheugen terugkreeg en weer meeging naar Duitsland, waar ze binnenvielen in de kerk net voor Barbara met Werner ging trouwen. Het zal u dan ook niet verbazen dat de praline waarvan eerder sprake eigenlijk niet voor Lars, maar wel voor Charlotte was bedoeld.

Volgt u nog? Het lijkt ongetwijfeld alsof ik hier een karikatuur heb weergegeven, maar niets is minder waar. Dat Fürstenhof, het hotel waar het zich allemaal afspeelt, dat is echt dikke fun en the place to be! Zucht.

Please tell me, dat u flauwe stationsromannetjes leest. Of de muziek van Regi heimelijk echt de mooiste ter wereld vindt. Of als gedroomde one-night-stand in de richting van Jo Vally denkt. Of dat u zich het allerliefste dagelijks zou hullen in een foute legging, een Zino & Judyvest en Buffaloschoenen. I beg you.

Reacties uitgeschakeld voor Ontboezemingen