• Nino,  overpeinzingen

    En hoe gaat dat inmiddels met de moeder?

    Ook goed jong, danku. Neen, serieus. Niet dat ik hier de ego-queen wil uithangen, maar voor mezelf toch even op een rijtje zetten. Bevallen, ik vond dat dus geen pretje. De nasleep ook niet en dat had ik wat minder verwacht. Het is onvoorstelbaar wel hoe snel je je eigen grenzen overschrijdt. Om het wat plastisch uit te drukken: in no time vond ik het niet erg meer om rond te lopen in een pamper, andere vrouwen/mannen tussen mijn benen te laten kijken, aan een kolfmachine te hangen als een rasechte melkkoe. U wil dat misschien allemaal niet lezen, maar het is wel een realiteit voor vele vrouwen. Ik bespaar…

    Reacties uitgeschakeld voor En hoe gaat dat inmiddels met de moeder?
  • Hummeltje,  overpeinzingen

    38 weken

    Ik nam op 8 weken eens foto nr. 1 en dacht toen dat er een buikje zichtbaar begon te worden. Onzin natuurlijk, dat waren gewoon mijn natuurlijke welvingen, doorspekt met een boel verlangen en fantasie. En dan komt die buik rond de 20 weken, wordt die alsmaar groter en komt ge terecht op 38 weken, foto nr. 2, denkende: “Holy crap, ben ik dat??”. En dan denkt ge ook: “Ik neem een foto om de 2 weken… Het zou best wel eens de laatste kunnen zijn.” En dan slikt ge. En slikt ge nog eens. Als ik er diep over nadenk, dan nemen de zenuwen de bovenhand. Dan denk ik…

    Reacties uitgeschakeld voor 38 weken
  • de hulplijn,  Hummeltje,  overpeinzingen

    Overtuig mij eens, peoples.

    Soms lees ik her en der dat jonge moedertjes erg schrikken over de impact van de eerste weken/maanden kraamtijd. Van de intensiteit, de moeite die het kost, de vermoeidheid, het gebrek aan de beruchte roze wolken. Ik las zelfs al op fora: “Waarom heeft niemand mij gewaarschuwd?”. En ik vroeg me af of deze dames op dezelfde aardbol rondlopen als ik. Ik, ik heb namelijk een beetje last van het tegenovergestelde. Ik hoor ontzettend veel verhalen over hoe zwaar, moeilijk en uitputtend het is. Wat een verschrikking zo’n klein baby’tje kan zijn. Reflux, allergieën, huilbaby’s, vreselijke nachten, wanhoop, structuurloze dagen, isolement… Ik ‘weet’ er onderhand zo wat alles van. Of…

    Reacties uitgeschakeld voor Overtuig mij eens, peoples.
  • overpeinzingen,  zever, gezever

    De tijd van toen

    Er waart een stokje rond in blogland, zag ik hier en hier en hier en in beperkte mate hier. Om het te krijgen ben ik bijlange niet bekend of populair genoeg, maar ik vind het zo leuk dat ik het mezelf even toeëigen als dat mag. Dat ik mijn eerste communie gedaan heb, dat staat buiten kijf, want ik was het heiligste boontje in Gijzenzele-city en omstreken. (Een ware metropool, zoals u natuurlijk wel weet). Er bestaat geen leerkracht die nooit heeft gezegd dat mijn naam op mijn lijveke was geschreven, ik kreeg speculaaskoekjes in de klas omdat ik de braafste was en nog veel meer van dat fraais. Een…

    Reacties uitgeschakeld voor De tijd van toen
  • Hummeltje,  overpeinzingen

    Proficiat

    Een mijlpaal, zuchtje. Het gebeurde voor het eerst op maandag, toen ik voor de VDAB-mevrouw plaats nam op een stoeltje. En zij vroeg: “Moet je me niet eerst iets vertellen?” Ik wist absoluut niet wat de dame bedoelde en glimlachte eens: “Euhm, nee hoor, begin maar!”. “Euh, kan het kloppen dat u zwanger bent”? Potverdikke, ja! Natuurlijk! Zwanger, ’t is ook nog waar. Ik schrok er enigszins van dat zij dat zo ‘out of the blue’ had vastgesteld, dat is me namelijk nog niet eerder overkomen. En ja hoor, ook vandaag – toen ik naar de CM ging voor een inlichting – voltrok zich een gelijkaardig scenario. De inlichting had…

    Reacties uitgeschakeld voor Proficiat
  • overpeinzingen,  zever, gezever

    De grappigste

    ‘Eigen kind, schoon kind’, dat kent ge allemaal. En wij binnenkort ongetwijfeld ook. (Oh ja, about that. Ik heb mij eigenlijk altijd al afgevraagd of ouders van lelijke kindertjes dat dan ook de schoonste kindertjes ter wereld vinden. Ik denk eigenlijk van wel. En daarom: stel dat u Hummel niet onmiddellijk de meest esthetisch geslaagde baby ooit vindt, willen we dan weer afspreken dat ge gewoon zegt van wel? Waarvoor opnieuw onze dank.) ‘Eigen hond, grappige hond’, dat kende u ongetwijfeld nog niet. Bij deze roepen wij dat in het leven. Want het exemplaar dat hier ten huize rond huppelt, is de titel meer dan waardig. Waarom dan wel, vraagt…

    Reacties uitgeschakeld voor De grappigste